گیلکی

دونیا راشه مانه

دونیا راشه مانه آدم رادوار

هیچکی پاسختا نکود اروزیگار

بآمو هرکس بشو خوخانه بنا

حاج حاجی ببوسته خولانه بنا

خوچوما گرده کوده آلوچه ر

بشو ، اما بنا باغا کوچه ر

دوسه روزی هی ویرشته هی بکفت

خاکابوسته بادامرا راد کفت

بشونه نام بنا نه م کی نیشانه

اوجیگائی کی عرب نی بیگانه

هیچکی ر دیل نوسوجانه روزیگار

تراقوربان ، تی هوا کارا بدار

عمر امی شین یخه دونیا آفتاب

ذره ذره کرا بوستاندره آب

---------------------------------------------------------------------------------------------------

برگردان فارسی

دنیا چون راهگذر است

دنیا چون راهگذر است و آدمی رهگذرش ،

هیچکس در این روزگار پاسخت نکرده است

هر کس که به دنیا آمد خانه اش را گذاشت و رفت

همانند پرستویی که لانه اش را گذاشته باشد

برای گوجه درختی چشمانش خیره بود

اما رفت و باغ را برای کوچه گذاشت .

دوسه روزی افتان و خیزان زندگی کرد

و آخرخاک شد و به همراه باد راهی شد .

رفت و نه نامی نه نشانی از خود گذاشت ،

رفت به جائی که عرب نی بیندازد

روزگار برای هیچکسی دل نسوزانده است

قربانت گردم هوای خودت را داشته باش

عمر مانند یخ است و دنیا آفتاب ،

یخی که ذره ذره در حال آب شدن است