غزل‌ها

ساز خاموش

دشتهارا_سوار بایدو نیست 

شیهه ای در غبار باید و نیست 

خفته روح جرقه در باروت 

غیرت انفجار باید و نیست 

خواب پسکوچه های مستی را 

نعره جانشکار باید و نیست 

بغض شب در گلوی تلخ من است 

هق هقی غمگسار باید و نیست 

تا نمیردصدای بدعت باغ 

غنچه ای پای خار باید و نیست 

بر سپیدار عاشقانه پیر 

عشق را یادگار باید و نیست 

پاره های تبسم گل را 

مومیای بهارباید و نیست 

یا شب چیره یا تسلط نور 

صحنه کار زار باید و نیست 

ساز خاموش شب نشینان را 

زخمه ای سازگار باید و نیست 

در کویر شقاوت خورشید 

تشنه را سایه سار باید و نیست 

زخمم از کهنگی پلاسیده است 

التیامی به کار باید و نیست