اشعار آزاد نیمایی
آری
با فرزند برومندم
حامد
برگِ یله
بر شاخه واری که
منم
پُر باد مباش
آنگونه که خیزران برگی
درتاراب
دشت از تو
پایکوب نشاطی نیست
برمی آیی
چون سواری
می نشینی
چون غباری
می گذری
چون باد ...
آری
مطالب مرتبط
***شـــــــیـــــون فـــــومـــنـــی*** ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
آمار سایت
کدهای اختصاصی
شــــیـــون فـــومـــنــی
و این است راز جاودانگی
برای عضویت به آدرس زیر مراجعه فرمایید (لطفا)
www.ehda.ir
*********************************************************************
